Yedi Uyurlar Mağarası
İzmir’in Selçuk ilçesinde bulunan Yedi Uyurlar Mağarası, hem Hristiyanlık hem de İslam dini açısından önem taşıyan bir efsaneye ev sahipliği yapmaktadır. Müslümanlar tarafından Kehf suresinde anlatılan Ashab-ı Kehf’in mağarasının Tarsus ya da Afşin’deki mağaralar olduğu düşünülürken, Hristiyan dünyası bu yerin Efes’teki mağara olduğunu kabul etmiştir. Bu inanç nedeniyle, yüzyıllar boyunca birçok kişi Yedi Uyurlar’a yakın bir yere gömülmeyi arzulamıştır. Azize Maria Magdalene’nin de burada gömülü olduğu rivayet edilmektedir.

Tarihçe
MS 250 yıllarında, İmparator Decius döneminde yaşayan yedi genç Hristiyan, pagan tapınağında kurban sunmayı reddetmiş ve ölüm tehdidi almalarının ardından bir mağaraya sığınmıştır. Efsaneye göre bu gençler, burada derin bir uykuya dalmış ve yaklaşık 200 yıl boyunca uyanmamıştır. Uyandıklarında II. Theodosius’un hükümdar olduğunu öğrenmişler ve kısa bir süre sonra tekrar uyuyarak sonsuz uykularına dalmışlardır. İslam kaynaklarında bu gençlerin isimleri Debernuş, Mesliha, Kafeştateyyuş, Sazınuş, Mekselina, Mermuş ve Yemliha olarak geçerken, Hristiyan kaynaklarında ise Malta, Malchus, Martinianus, Dionysius, Yohannes, Serapion ve Konstantinus olarak kaydedilmiştir.

Yedi Uyurlar Mağarası’nda yapılan kazılarda bir kilise ve çok sayıda mezar ortaya çıkarılmıştır. Bu mezarlar ve kilisenin duvarlarında, Yedi Uyuyanlar’a adanmış yazıtlar bulunmuştur. Bu buluntular, mağaranın efsanevi kilise olarak kabul edilmesine neden olmuştur.